Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Οικονομική κρίση και κοινωνική αριστερά



Όλοι πλέον ξέρουν ότι ο καπιταλισμός έχει πάψει να είναι το σύστημα που μπορεί να διατηρήσει τις κοινωνικές ισορροπίες. Απανωτές κρίσες της οικονομίας πιέζουν τα κατώτερα στρώματα όλο και περισσότερο. Το λεγόμενο "κράτος δικαίου" έχει γίνει πλέον ανέκδοτο ακόμα και για χώρες όπως η Σουηδία όπου λόγω ιστορικών συνθηκών ο καπιταλισμός μέσω της σοσιαλοδημοκρατίας είχε καταφέρει να αναπτυχθεί σχετικά ανθρώπιστικα. Όσον αφορά την Ελλάδα τα στοιχεία είναι τρομακτικά: Περίπου 650000 άνεργοι, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, ψάχνουν να βρουν τρόπο να ζήσουν ενώ οι μικρές επιχειρήσεις η μια μετά την άλλη οδηγούνται σε κλείσιμο. Με πραγματικά ποσοστά (υπολογίζοντας ότι οι κοινωνικές ομάδες που απασχολούνται είναι γύρω στα 6000000) μιλάμε για ένα ποσοστό της τάξης του 10%. Η χώρα οδηγείται σε χρεωκοπία και η ΕΕ την έχει εδώ και καιρό υπο επιτήρηση. Πράγμα που σημαίνει ότι η οικονομική μας πολιτική καθορίζεται καθαρά απο τις Βρυξέλλες. Από την άλλη οι μεγάλες επιχειρήσεις βγάζουν κέρδη και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μεγαλύτερα από αυτα που έβγαζαν πριν την κρίση.
Ακόμα και αν κάποιος το αναλύσει με κοινωνιολογικούς όρους είναι σίγουρο ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα είναι ένα καζάνι που βράζει. Ήδη έχουν αρχίσει τα πρώτα ξεσπάσματα μετά την οικονομική κρίση (Δεκέμβρης, αγροτικές κινητοποιήσει καθώς και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στα λιμάνια) και είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσουν να ξεσπάνε από τη στιγμή που συνεχώς οδηγούμαστε σε όλο και χειρότερες καταστάσεις.
Θα περίμενε κανείς λοιπόν κάτω από συνθήκες κρίσης η αριστερά να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς έχει ως αυτοσκοπό να δουλεύει για τις ανάγκες του λαού. Αμ δε! Η αριστερά στο σύνολο της ακόμα είναι περιθωριοποιημένη όχι μόνο εκλογικά αλλά και κινηματικά. Το ΚΚΕ αν και έχει ένα δυναμικό αρκετά ισχυρό δεν είναι άξιο να κινήσει καταστάσεις με τις σεχταριστικές του λογικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε περίοδο ψυχανάλυσης και δεν προχωράει λόγω των προστριβών που δημιουργούνται από την κόντρα που έχει η ηγεσία της μεγαλύτερης συνιστώσας του (να γίνω πιο σαφής?) με την βάση του.Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά δεν έχει τα πολιτικά κότσια να ξεφύγει από τον φοιτητοκεντρισμό της. Φτωχή πολιτική ατζέντα που τα μόνα αιτήματα έχει την κατάργηση των ΚΕΣ και την απόσυρση του Νόμου-Πλαισίου. Έτυχε τις προάλλες να διαβάζω προκύρηξη μιας αρκετά πολιτικοποιημένης οργάνωσης στο χώρο της αριστεράς που ενώ μιλούσε για την εξέγερση του Δεκέμβρη έθετε στο τέλος μόνο αιτήματα που αφοράν το χώρο των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Δεν λέω ότι τα παραπάνω αιτήματα δεν είναι δίκαια. Κάθε άλλο!!! Αλλά πιάνουν ένα ελάχιστο ποσοστό του λαού.
Ο κόσμος όπως έγραψα παραπάνω ούτως η άλλως θα ξεσηκωθεί. Το θέμα είναι αν η αριστερά θα συσπειρώσει και θα ενώσει τις διάφορες κοινωνικές ομάδες που πλήτονται ή θα ξεπεραστεί από τον ίδιο το λαό ιστορικά και πολιτικά.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Για άλλη μια φόρα οι καναλάρχες στηρίζουν το δικομματισμό


Καταρχήν θέλω να σημειώσω ότι ελάχιστη σχέση έχω με τις εκλογές. Ο τρόπος που γίνονται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη θυμίζει περισσότερο διαμάχη επιχειρήσεων παρά διαφορετικών πολιτικών ιδεών. Και αυτό είναι δυστυχώς και ένα λάθος που αφορά και την αριστερά όχι γιατί δεν έχει κάτι διαφορετικό να πει αλλά επειδή συνεχίζει να σηκώνει τους ώμους λέγοντας "ποιος είμαι εγώ να το αλλάξω?". Αυτή όμως είναι μία διαφορετικού τύπου κουβέντα η οποία θα με βγάλει εκτός θέματος.
Βλέποντας τηλεόραση αυτό το διάστημα κατάφερα να διαπιστώσω για άλλη μια φορά ότι η δημοκρατία που με τόσο ζήλο μιλάνε οι τηλεκανίβαλοι βρίσκεται σε κρίση. Και πως να μην το διαπιστώσω αυτό όταν για πρώτη φορά βλέπω μια θρασύτατη προσπάθεια των τηλεοπτικών βαρόνων να επιβάλλουν το δικό τους? Χοροπηδάνε σαν τα σκυλιά ντε και καλά να προβάλλουν μόνο αυτό που συμφέρει τα δύο κόμματα εξουσίας (τα μεσημεριανά gossip shows έχουν πάρει τη σκυτάλη για το Λ.Α.Ο.Σ. ). Και αναφέρομαι εννοείται στην απόφαση αυτών των "πολέμαχων" δημοσιογράφων για εκπροσώπηση μόνο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο debate. Βλέποντας ότι αυτοδύναμη κυβέρνηση δύσκολα θα υπάρξει και για χάρην της εθνικής ενότητας (σας θυμίζει κάτι αυτό?) έχουν βαλθεί να μας παπαριάσουν τον εγκέφαλο με θέσεις των προαναφερθέντων κομμάτων που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμμιά διαφορά απολύτως! Και μπορεί τελικά να κατέληξαν στην απόφαση να γίνει debate με όλους τους αρχηγούς των γνωστών τουλάχιστον κομμάτων αλλά και μόνο το γεγονός οτι θα γίνει και debate μόνο με τους δύο αρχηγούς δείχνει το πόσο προσπαθούν τα παιδιά! Μπράβο τους!!! Πραγματικά πολέμαχοι δημοσιογράφοι! Τόσο πολέμαχοι που στις ευρωεκλογές διαφήμιζαν την αποχή (αλήθεια τι όφελος είχε η αποχή για το λαό?), που σε περίοδο οικονομικής κρίσης προβάλλουν "πανδημίες" (αλήθεια εκτός από την κυβέρνηση στις εκλογές αποσύρονται και οι αρρώστιες?) και στην εξέγερση του Δεκέμβρη όσο και στις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16 μιλούσαν για μειοψηφίες.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Για "Κομμουνιστικη Συνομωσια" μιλάει ο Μπερλουσκονι


Για άλλη μια φορά ο γνωστός "γαμιάς με την Βίβλο στο χέρι" Σίλβιο Μπερλουσκόνι προσπαθώντας να ανεβάσει τα πεσμένα (σε αντίθεση με το πουλί του) ποσοστά χρησιμοποιεί φρασεολογία κατά της Ιταλικής Αριστεράς που μας φέρνει στο μυαλό άλλες εποχές. Ο πρωθυπουργός-γαμιάς που όλοι θέλουν να του μοιάσουν έχει το θράσος να βγει και να πει ότι τα "ψεύδη" που ακούγονται για τον αμαρτωλό βίο του είναι "φαινόμενα κομμουνιστικής προπαγάνδας που ελέγχει το 90% του τύπου". Και αυτά από έναν μαφιόζο που έχει αγοράσει τη μισή Ιταλία, που συναγωνίζεται τον Χίτλερ στην μεταναστευτική πολιτική που ακολουθεί και στις μεθόδους καταστολής που έχει περάσει. Και όλα αυτά λόγω μιας αποτυχημένης προσπάθειας σύμπλευσης της Αριστεράς με την Κεντροαριστερά που οδήγησε σε απαξίωση της πρώτης απο τον Ιταλικό λαό. Αυτά να τα βλέπουν μέρικοι της αριστεράς και της προόδου αν όντως νοιάζονται για τον λαό τους...

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Thessaloniki Shitty

Σήμερα κατάλαβα ότι η ζωή στην πόλη είναι αφόρητη. Και αυτό γιατί φέτος ήταν το πρώτο καλοκαίρι που αποφάσισα να μην ξοδέψω άσκοπα το χρόνο μου στην Λάρισα άλλα, ξοδεύοντας και λίγη φαιά ουσία, να βρω τρόπους να κάνω διακοπές δίχως την ανάγκη να έχω τις τσέπες μου γεμάτες από αυτό το κωλόχαρτο που ονομάζεται χρήμα. Τι σκατά ήταν αυτό που με έκανε να βγάλω το παραπάνω συμπέρασμα μετά από ένα τέτοιο υπέροχο καλοκαίρι? Εξηγούμαι…

Τρεις και κάτι η ώρα και αποφασίζω να την πέσω για ύπνο για να μπορέσω το πρωί να κάνω κάτι δουλίτσες στο κέντρο μετά την επιστροφή μου στην Θεσσαλονίκη. Τι το ήθελα ο πούστης? Στο στάδιο που είμαι έτοιμος να κοιμηθώ στη αγκαλιά του Μορφέα (έτσι εξηγείται το πούστης πιο πάνω) και έχω κλείσει τα τσαχπίνικα ματάκια μου περνάει απ’ έξω ένας τρομοκράτης μηχανόβιος που αποφάσισε να ξυπνήσει όλο το κέντρο με αυτήν την άθλια εφεύρεση που ονομάζεται εξάτμιση. Και όταν λέω όλο το κέντρο εννοώ ΟΛΟ!!! Με πρόχειρους υπολογισμούς, με την τετράγωνη λογική μου και με βοηθό το γεγονός ότι η κολοεξάτμιση του ακουγόταν επί 2 λεπτά κατάλαβα μετ’ εκπλήξεως μου ότι ο τύπος είχε φτάσει σχεδόν στον Αγ. Δημήτριο!!! Και εγώ μένω στην Αντιγονιδών!!! Είναι τουλάχιστον απάνθρωπο!!!

Τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα, μετά τα καντήλια που άκουσε ο εν λόγω κύριος, ότι οι πόλεις είναι ότι χειρότερο μετά τον Μπους, την καταστροφή της φύσης και την μαλακία που έβγαλε πρόσφατα η ΔΕΛΤΑ και έχει γεύση σάπιου γάλατος με φρούτα… Το σκέφτηκα λοιπόν και βρήκα τη λύση!!! Δεν πρόκειται ποτέ των ποτών (βοτκα, ουισκυ, κονιακ και λοιπά) να ζήσω ή να μεγαλώσω τα παιδιά μου σε μεγαλούπολη. Άλλα από την άλλη επειδή έχω πολλά χρόνια ακόμα να τελειώσω τη σχολή μου και αναγκαστικά θα μένω στη Θεσσαλονίκη θα παρακαλούσα κάποιον από τους λίγους αναγνώστες να μου στείλουν link για να κατεβάσω βιβλίο οδηγιών γιόγκα (στα ελληνικά κατά προτίμηση).

Υ.Γ. Ευχαριστώ τον μαλάκα και την εξάτμιση του. Χωρίς την βοήθεια σας δεν θα γραφόταν ποτέ αυτό το αριστούργημα.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Περι εξέγερσης...




Πριν από 2 μήνες η Ελλαδίτσα μας γνώρισε κάτι πρωτόγνωρο. Κάτι που για χρόνια είχε να το ζήσει η γένια του Πολυτεχνείου. Μια εξέγερση. Αρκούσε το πάτημα μιας σκανδάλης για να κάνει την Ελλάδα να ανοίξει τα μάτια της και να δει την ασχήμια του κόσμου που έχει δημιουργήσει μετά από τόσους αγώνες. Να δει ότι τίποτα δεν είναι τόσο παραδεισένιο όσο μας δείχνουν τα αγαπημένα σε όλους μας Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης. Ποια ήταν λοιπόν η στάση της αγαπημένης μας μαμάς αριστεράς μέσα σε αυτό το κλίμα. Καταρχήν ας πάρουμε πρώτα το αγαπημένο μας ΚΚΕ. Λοιπόν μου άρεσε που όλοι οι σύντροφοι μείναμε με το στόμα ανοιχτό μπροστά σε αυτά που έλεγε το ΚΚΕ. Το «Κ»ΚΕ λοιπόν έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καιρό τώρα. Καταδίκη των κινηματικών διαδικασιών, ξέχωρες γκετοποιημένες πορείες και δηλώσεις της Αλέκας (μια είναι η Αλέκα) περι κοινοβουλευτικών ομάδων που «χαϊδεύουν» τα αυτιά των κουκουλοφόρων. Πίστεψε με Αλέκα αλλά για να είμαι ειλικρινής προτιμώ να χαϊδεύω αυτάκια κουκουλοφόρων παρά γραβάτες κοιλαράδων πολιτικάντηδων, και αφού ασχολούμαι δυστυχώς ή ευτυχώς με το ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνεσαι όσο δεν πάει. Συγχαρητήρια!!! Και η καφρίλα του παραπάνω κόμματος συνεχίζεται όταν πέφτουν στα χέρια σου κείμενα του ΚΚΕ για την εξέγερση των γκέτο του Παρισιού το 2005 (http://indy.gr/other-press/ti-elege-to-kke)
Πάμε τώρα στην λεγόμενη εξωκοινοβουλευτική (keepinit real) αριστερά. Εκεί είδαμε πολλά και διάφορα. Λοιπόν δυστυχώς βρίσκομαι στην δύσκολη θέση να σας δηλώσω ότι δεν περιμένατε καν αυτό που θα ακολουθούσε. Από τη μία αυτό το κομμάτι της αριστεράς είχε έναν επαναστατικό και κινηματικό λόγο, από την άλλη όμως έκανε πράγματα που έδειξαν πόσο απροετοίμαστη ήταν για την εξέγερση. Από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς? Τη μηδενική αντίληψη του ότι αυτή η εξέγερση θα πρέπει να ανοιχτεί και όχι να μείνει στο κομμάτι αυτό της νεολαίας? Από το ότι η στάση σας απέναντι στη ΓΣΕΕ στην απεργία του Δεκέμβρη ήταν ακριβώς η ίδια που έχει το «Κ»ΚΕ, που τόσο απεχθάνεστε, εδώ και χρόνια? Χαίρω πολύ η ΓΣΕΕ είναι ξεπουλημένο όργανο του συστήματος αλλά νομίζεται ότι όταν θα πάτε να το πείτε αυτό στον εργαζόμενο που καλώς ή κακώς διάλεξε μέσα από αυτή την δύναμη να διαμαρτύρεται θα σας πει μπράβο παιδιά καλά τα λέτε? Τρώτε εσείς τα σκατά που τρώει αυτος κάθε μέρα? Όλα λοιπόν είναι θέμα αντίληψης. Όχι δεν θα πάτε με το δάκτυλο στραμμένο στον εργαζόμενο λέγοντας «Είσαι ξεπουλημένο τσιράκι του ΠΑΣΟΚ». Άμα έχετε δίκαιο για την ΓΣΕΕ (που έχετε δηλαδή) θα πρέπει να προετοιμάσετε τα επιχειρήματα σας σύντροφοι! Αυτό άλλωστε είναι το όπλο σας! Άλλα σε αυτά τα γραφεία σας δεν σας δίνουν επιχειρήματα? Είναι να απορεί κανείς!!!

Και πάμε τέλος στο αγαπητό μας ΣΥΡΙΖΑ! Δυστυχώς ακόμα δεν έχει δώσει ξεκάθαρα στον κόσμο να καταλάβει με ποια πλευρά είναι. Ναι, στην εξέγερση σταθήκαμε σωστοί. Αλλά έχει ακόμα μια ελάχιστη βρόμα το πράγμα… Λίγες μέρες μετά την εξέγερση και αφού πυροβολήθηκε νεαρό μέλος των ΜΑΤ διάφορα μέλη της ανανεωτικής πτέρυγας έβγαιναν στα κανάλια και έθεταν θέμα ασύλου. Γίνετε να βγαίνετε στα κανάλια και να προσπαθήσετε να ανοίξετε διάλογο γι' αυτό το θέμα λίγες μέρες μετά την εξέγερση(πλήρη ταύτιση με τη θέση του ΠΑΣΟΚ)? Μήπως έχετε ξεχάσει ότι σαν γενιά του Πολυτεχνείου έχετε υποχρέωση ηθική και ιδεολογική να στηρίξετε μια από τις κυριότερες διεκδικήσεις της αριστεράς? Και κάποια στιγμή θα πρέπει να τεθεί στο τραπέζι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ ποια στάση θα κρατάει η ανανεωτική πτέρυγα.
Όσον αφορά των χώρο των αναρχικών/ αντιεξουσιαστών το πράγμα θέλει λίγο ψάξιμο. Υπάρχουν άτομα του χώρου με σωστές πολιτικές απόψεις που εκφράζουν στο έπακρο την παραπάνω ιδεολογία.. Αλλά δυστυχώς ο χώρος αυτός πάσχει από αντίληψη της (αντικειμενικής τουλάχιστον) πραγματικότητας. Η ιδέα του αναρχισμού (τουλάχιστον όπως την όρισε ο Μπακούνιν) στηρίζεται στην ταξική πάλη . Με συνθήματα που στέκονται επιθετικά απέναντι στο λαό που δεν κατεβαίνει στο δρόμο λόγω της τρομοκρατίας που σπέρνουν τα ΜΜΕ δεν θα φτάσετε στο στόχο σας. Εσάς ποια ήταν η προσπάθεια σας για να πείσετε τον κόσμο ότι έχετε δίκαιο? Περιορίζεστε στο να κολλάτε αφίσες που γράφουν «εμπρός για μια αταξική αθεϊστική κοινωνία» και τίποτα άλλο. Ο αγώνας όμως δεν κλείνετε στις καταλήψεις αλλά πρέπει να ανοίγετε στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές κτλπ. (αν και διάφορα κομμάτια του παραπάνω χώρου κράτησαν ίσως την καλύτερη στάση)

Αυτό πάντως που έλειπε και από αυτό το ξέσπασμα ήταν η ανάδειξη στόχων.
Τόσα χρόνια και ο χώρος της αριστεράς ακόμα δεν έμαθε να παλεύει. Αντί να διεκδικεί πράγματα παρακαλάει για να τα αποκτήσει. Φοβάται να αναδείξει λύσεις και να βάλει σε κίνηση τις μάζες Και αντί να μπει μέσα στους χώρους εργασίας, στις σχολές και στα σχολεία κάθεται και κλείνεται στα γραφεία της ξεχνώντας ότι πρωτίστως έχει το καθήκον να προετοιμάσει την πάλη διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργατών και των εργαζομένων.



Φιλικά,
Ηλίας Χ.Κ.